Lentegeluiden: welke vogel herken jij?

We bijten de spits af met een vogel van formaat: de houtduif! Deze grote grijze rakker houdt van steden en parken, maar voelt zich ook goed in tuinen op het platteland en op akkers. Je spot ‘m letterlijk overal. Ook zijn gezang is heel herkenbaar: vanuit bomen of vanop een dak ‘koeren’ ze. Dat is een laag en zwaar geluid. Ook bij het opvliegen maken ze veel kabaal omdat hun vleugels onder hun lichaam tegen elkaar klappen

Een vogel die zijn eigen naam kan zingen? Maak kennis met de tjiftjaf die duidelijk tjif-tjaf kan roepen. Een kortgevleugelde zanger die onopvallend door onze bossen vliegt. Tijdens het voorjaar en in de vroege zomer is hij bijna overal te horen en herhaalt hij – uren aan een stuk – zijn eigen naam. Hij gaat hierbij de hoogte in: niet alleen wanneer hij vliegt, maar ook wanneer hij zingt.  

Met zijn zwarte kruin (bij de mannetjes) heeft de zwartkop echte sterallures. Ook met zijn zang pakt hij graag groots uit: het is heel melodieus en hoor je vooral in het voorjaar. Tussen het eten van insecten en bessen door, hoor je heldere fluittonen. Voelt deze zangvogel gevaar? Dan herken je een klank als ‘tek-tek’ die hij blijft herhalen.  

De boerenzwaluw kennen we vooral van hun nestbolletjes aan daken of in schuren. Ze zijn klein, altijd druk in de weer en kwetteren er vrolijk op los: hun gezang is zeer snel wanneer ze in de buurt zijn van hun nest. Ook tijdens het vliegen durven ze al eens van zich laten horen. Ze nestelen zich graag op telefoondraden of dakgoten om te zingen.        

De fabelachtige zangkwaliteiten van deze middelgrote bruine rakker? Wereldberoemd! Hoewel hij graag uitpakt met zijn zangkwaliteiten, is het vogeltje spotten een pak moeilijker. De nachtegaal is namelijk erg schuw. Zijn zang is afwisselend: met pauzes, fluittonen, thrillers, crescendo’s, … Wist je trouwens dat zijn gezang geluidspieken kan bereiken tot 93 decibel? Dat kan je vergelijken met het geluid van een drilboor en ervaren we als ‘lawaai’. Oeps …  

Klein, lief en fijn. Zo zou je het winterkoninkje kunnen omschrijven. Maar hoewel hij klein van inborst is, zijn de zangpartijen van het winterkoninkje vaak héél explosief. Deze winterkoning van de vogels (hoewel hij helemaal niet tegen de kou kan) heeft een heel uitgebreid zangrepertoire. De klanken van een winterkoninkje zijn vaak heel helder

De lijster is eigenlijk een vrij onopvallende vogel, maar wel eentje die luid gebekt is. De zang van een lijster draagt ver en is zéér melodieus. Deze vogel zingt ook graag met veel pauzes. Kenmerkend is steeds een herhaling van driemaal hetzelfde geluid.

Wist je trouwens dat de lijster niets liever doet dan zingen bij regenachtig weer?  

De merel is letterlijk vroeg uit de veren: al voor zonsopgang begint hij vrolijk te zingen. Hij zet zich tijdens zijn optreden ook graag in de schijnwerpers: hij kiest steeds een hoog en goed zichtbaar plekje uit. Denk aan een dak of boomtop. Merels zijn heel luidruchtig en waarschuwen soortgenoten met een soort ‘alarmkreet’ bij gevaar.  

De koolmees is een vogeltje dat zich graag nestelt in onze tuinen. Met zijn gitzwart petje, witte (bolle) wangen en citroengele buik is hij héél herkenbaar. Maar is zijn gezang dat ook? Hij zingt snel en hoog.

Leuk weetje: uit onderzoek blijkt dat deze vogels steeds hoger gaan zingen om boven het stadslawaai uit te komen.  

Het gezang van een vink? Die vink jij straks moeiteloos af! Alle gekheid op een stokje: vinken hebben een heel kenmerkende zangpartij met aflopende zang. Aan het einde van hun aria laten vinken de bekende ‘vinkenslag’ horen. Dat is een korte verhoging in tonen, heel typisch voor deze soort.

Leuk om te weten: vinken kunnen zingen, roepen, vluchtroepen én territoriumroepen. Een heel repertoire!