Johan vertelt

“Toen ik 29 jaar was, ben ik heel ziek geweest door een auto-immuunziekte.De dokter gaf me nog 10 jaar te leven, maardankzij de juiste medicatie ben ik wonderwel genezen. Ik vertel dit omdat het mijn leven heeft veranderd. Als je zoiets ingrijpends meemaakt, word je meester in het relativeren. Ik sta nu elke dag goedgezind op. Daarom lig ik ook niet wakker van mijn verminderd gehoor: er bestaat namelijk technologie om dat aan te pakken. Ik ben een grote fan van de wetenschap, zeker als ze zo’n dingen  kan oplossen. Ik begrijp eerlijk gezegd niet waarom mensen zo lang wachten om hulp te zoeken. De oplossing ligt voor de hand. Ik heb vrienden die al jaren rondlopen met gehoorproblemen en ik zeg elke keer dat er een oplossing is voor hen.”

Johan Lowijck

Johan beleeft

 “Ik ben al een tijdje gepensioneerd, maar dat wil niet zeggen dat ik niet meer actief ben. Sinds 2015 zit ik in het bestuur van de Oostendse vzw Ithaka en woonproject De Bezaan. Ik ben penningmeester en zie erop toe dat de rekeningen kloppen. Verder adviseer ik de vzw als er wetsveranderingen aankomen. Ithaka is een coachingcentrum voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik wil er zijn voor onze cliënten en daarom is het belangrijk dat ik goed begrijp wat ze zeggen. Mijn hoortoestellen zijn hier dus echt onmisbaar voor mij. Toen ik pas begon, droeg ik er nog geen. Vaak miste ik een stuk van de conversatie omdat ik het niet goed hoorde. Nu is dat beter en ben ik dankbaar dat ik de stap heb gezet. Ik help er niet alleen mezelf mee maar ook de anderen rondom mij.” 

Johan hoort erbij

 “In 2016 werd het voor mij duidelijk dat ik gehoorproblemen had. Mijn vrouw Carine en ik gingen naar een voorstelling, maar ik kon de helft niet verstaan. Eerder had ik het al moeilijk tijdens vergaderingen, maar ik had het verband nog niet gelegd. De week na  de voorstelling ben ik langsgegaan bij Lapperre in Oostende. Daar deed ik een gratis hoortest en de conclusie was duidelijk: gehoorverlies aan beide kanten. Ze stelden me hoortoestellen voor die ik via bluetooth kon koppelen aan mijn smartphone. Ik heb er een nieuwe bijnaam aan overgehouden. Mijn kleinkinderen noemden me vroeger ‘opa piep’ Nu ben ik voor hen ‘opa app’.”